All Categories
Featured
Table of Contents
Toch zal de ontwikkeling niet stil staan, want het is zeker niet af. De integratie tussen de zorgketens is nog onvoldoende. De ketenzorg moet over chronische zorg gaan met ziektespecifieke modules, maar met integratie van de multimorbiditeit. De zorgketens kennen wetenschappelijk onderbouwde richtlijnen, maar zijn te dogmatisch van opzet. De onderliggende protocollen moeten gehanteerd worden, maar zorg op maat is het streven - Zorgverlening Hingene.
De rol van de patiënt is onvoldoende ingevuld. Of het nu gaat over compliance of over leefstijl, het gedrag van de patiënt en de mate waarin hij/zij verantwoordelijkheid neemt of kan nemen, is van wezenlijk belang voor de uitkomst van de zorg. Het systeem van ketenzorg zal de rol van de patiënt nadrukkelijker moeten ondersteunen. Zorgverlening Daknam.
Er is een echte keten aan het werk met een horizontaal en verticaal netwerk. De transmurale samenwerking het Chronic Care Model in de praktijk 19 20 21 Stimulering en ondersteuning van chronisch zieken en hun naaste(n) om de ziekte(n) zelf te managen in het dagelijkse leven22 22 het Chronic Care Model in de praktijk23 Zelfmanagementondersteuning: aansluiten bij de agenda van de patiënt door Anneke van Dijk, Inge Duimel-Peeters en Bert Vrijhoef Een chronische aandoening, zoals diabetes mellitus type 2, doet een sterk beroep op zelfmanagement kwaliteiten van mensen.
Complicaties kunnen worden voorkomen of uitgesteld door niet te roken, gezond te eten en voldoende te bewegen. Als de zorgverlening de eigen kracht van mensen versterkt om gezonde keuzes te maken en in te passen in het dagelijks leven, dan wordt aan beide zijden veel winst geboekt. In gezondheidsbevordering gaat het om aansluiten bij de patiënt (Zorgverlening Buitenland).
Aanleiding voor de studie was de implementatie van de keten-dbc diabetes in de regio Zuid-Limburg. In de keten-dbc diabetes is leefstijlbevordering een belangrijke taak voor de praktijkondersteuner in de huisartsenpraktijk. Er is echter geen systematische aanpak om vanuit een zelfmanagementgerichte aanpak na te gaan welke behoeften patiënten hebben aan gezondheidsbevordering en welke activiteiten en ondersteuning daar bij passen.
De vraag van zorggroepen naar een instrument om de behoeften te meten, is door Stichting Beyaert Robuust Limburg in samenwerking met de afdeling Transmurale Zorg en diverse stakeholders in de regio Zuid- en Midden-Limburg uitgewerkt in een projectvoorstel en gehonoreerd door Robuust en de zorgverzekeraars CZ en VGZ. We hebben ingezet op een instrument, waarmee de voorkeuren en behoeften van patiënten uitgangspunt zijn voor leefstijlbevordering tijdens het diabetesspreekuur door de praktijkondersteuner in de huisartsenpraktijk Vanuit de gedachte dat de praktijkondersteuner een chronische patiënt regelmatig ziet, dicht bij de patiënt staat en zo een verbindende schakel kan zijn tussen de vraag van de patiënt en het aanbod in de regio, hebben we tevens een digitale sociale kaart ter beschikking gesteld met diverse gezondheidsbevorderende activiteiten (sportfaciliteiten, cursussen etc.).
Het doel van de vragenlijst is om de patiënt actief te laten nadenken over de vraag: hoe zou ik op dit moment gezonder willen leven en wat heb ik hiervoor nodig? Het ontwikkelde instrument bestaat uit twee delen. Palliatieve zorg Bornem. In het eerste, algemene deel geven patiënten kort antwoord op enkele vragen over hun huidige leefstijl - Wat is de betekenis van zorgverlening.
Vervolgens geeft de patiënt aan waar de prioriteit op dat moment ligt: bij stoppen met roken, gezonde voeding, meer beweging of een andere/geen behoefte aan gezondheidsbevordering - Thuisverpleging Sint-Amands. Op basis van de door de patiënt gemaakte keuze worden in deel twee van de vragenlijst verdiepingsvragen gesteld over het gekozen onderwerp. Voor elk onderwerp is er een apart (gekleurd) formulier.
De validiteit van het instrument is getoetst op basis van de consistentie van de vragen en de samenhang tussen de items. De bruikbaarheid van het instrument is geëvalueerd op basis van input van de praktijkondersteuners. In de praktijk heeft het instrument volgens de praktijkondersteuners een positieve bijdrage geleverd aan het gesprek over gezondheidsbevordering.
Op basis van deze prioriteit(en) werd de agenda voor het gesprek bepaald. Ook kon worden aangekruist welke vormen van begeleiding zouden kunnen helpen om succesvol te stoppen met roken, gezonder te eten of meer te bewegen. In het gesprek kon daar over doorgepraat worden. De praktijkondersteuners vonden de vragenlijst een geschikt hulpmiddel om mensen na een bepaalde periode weer eens wakker te schudden. Zorgverlening Nieuwkerken.
In sommige gevallen kon concreet worden doorverwezen naar aanbod in de regio. Slechts in enkele gevallen werd hier de digitale database voor gebruikt. Wellicht had dit te maken met de tijdelijke opzet. Er is vervolg aan de sociale kaart gegeven door de GGD (So, Card) - Zorgverlening Hingene. Uit de consistentie tussen items en totale samenhang in de vragenlijst blijkt dat de vragenlijst al een goede aanzet biedt, maar verdere verfijning nodig heeft om te kunnen spreken van een wetenschappelijk valide instrument.
Zelfmanagementondersteuning vraagt volgens het Chronic Care Model om een gezamenlijke verantwoordelijkheid en samenwerking tussen patiënt en zorgverlener. Ons instrument heeft daarin een aanzet willen geven. Het maken van gezonde keuzes en het volhouden van gezond gedrag is echter een complex proces, waarin motivatie en zelfmanagementvaardigheden van de patiënt, de interactie met zorgverlener en de aanwezigheid van support in de context van de patiënt allemaal van invloed zijn.
Bovendien is DIEP inmiddels vanuit universiteiten in Leuven en Antwerpen verder ontwikkeld en aangepast voor gebruik in België. Naast de expertise van de genoemde kartrekkers speelt daarbij de planmatige ontwikkeling van het programma een belangrijke rol. Zorgverlening De Klinge. De inhoud berust op literatuuronderzoek naar effectieve educatie-strategieën en op behoeftepeilingen via interviews en focusgroep bijeenkomsten onder de beoogde doelgroepen: mensen met type 2 diabetes en zorgverleners uit de eerste lijn.
Bij de ontwikkeling van DIEP zijn alle relevante organisaties, zoals de patiëntenvereniging DVN en de verschillende beroepsorganisaties, nauw betrokken. Leden van deze organisaties hebben zitting in de zogenaamde klankbordgroep, waardoor ook de implementatie in de zorg wordt bevorderd. In 2008 is DIEP ondergebracht in een onafhankelijke stichting, welke tot doel heeft het uitdragen, ondersteunen en faciliteren van zelfmanagement-ondersteuning bij diabetes en andere chronische aandoeningen waarbij zelfmanagement centraal staat.
Zij zullen moeten aanvaarden dat ze een chronische aandoening hebben, en de gevolgen daarvan onder ogen moeten zien. Mensen met diabetes willen natuurlijk leven als ieder ander, maar moeten elke dag keuzes maken op het gebied van eten, drinken en beweging. Ze moeten meestal diverse tabletten slikken, en vroeger of later vaak insuline spuiten.
Van diabeteszorgverleners wordt verwacht dat ze hun patiënten voorzien van de nodige informatie, steun en vaardigheden die hen in staat stellen hun diabetes zelf te managen. Zorgverlening Oudenaarde. Thuisverpleging Weert. Ze zullen hun patiënten moeten leren zelf verantwoordelijk te zijn voor de diverse beslissingen die effect hebben op hun gezondheid, en tegelijkertijd hun keuzes respecteren.
Belangrijke bouwstenen voor patiënt empowerment zijn educatie (gericht op kennis, inzicht en vaardigheden), motivering en ondersteuning, in een continu proces. Waar kan je gratis gezondheidszorg verkrijgen?. Een dergelijke aanpak vraagt van de zorgverlener een attitude van vertrouwen en respect, communicatieve en educatieve vaardigheden, de nodige mensenkennis en patiëntgerichtheid: het nemen van tijd om te vragen en te luisteren.
In de afgelopen decennia is duidelijk geworden dat educatie veel meer is dan voorlichting geven, en dat praatjes over diabetes (hoe boeiend ook) geen zoden aan de dijk zetten als de boodschap die we willen overbrengen niet op de behoeften en wensen van de patiënt is afgestemd. Zoals de bekende Amerikaanse diabetesverpleegkundige en educator Martha Funnell het zegt: patiënten zijn niet geïnteresseerd Figuur 1.
Groepseducatie in meerdere sessies, begeleid door daartoe opgeleide zorgverleners of educatoren, kan een effectieve vorm van zelfmanagementeducatie zijn. Voordelen zijn dat het de zorgverleners tijd spaart, dat familieleden erbij kunnen worden betrokken, en dat patiënten elkaar kunnen helpen en steunen door het uitwisselen van ervaringen. Dergelijke cursussen zijn in ons land echter nog maar beperkt beschikbaar in de eerste lijn.
De informatie is gericht op het verwerven van inzicht in de ziekte, in de eventuele gevolgen en in de behandelmogelijkheden. DIEP laat zien hoe diabetes en de behandeling met het dagelijks leven zijn verweven. Het moedigt mensen met diabetes aan tot nadenken over hun eigen situatie, het maken van bewuste keuzes, het stellen van haalbare doelen, het maken van een agenda voor een consult en het samen opstellen van een behandelplan (Zorgverlening Puivelde) (Thuisverpleging Puurs).
Bovendien kan alle inhoud worden afgedrukt (zie figuur 2). Een website heeft nog meer voordelen: het is goed up-to-date te houden en uit te breiden, voor de meeste mensen laagdrempelig (eigen plek, eigen tempo, zelf onderwerpen kiezen), en bovendien door zorgverleners in het hele land in te zetten. Weliswaar beschikt niet iedereen over internet, maar het gebruik in Nederland behoort met ruim 11 miljoen aansluitingen (85% van de huishoudens) tot de hoogste in Europa, en heeft in de gezondheidszorg (e-health) een duidelijke plaats verworven.
Kies voor zorgverlening van Thuisverpleging Bornem (Klein Brabant)Latest Posts
Zakelijk Auto Verkopen Met Of Zonder Btw - Autoopkoperbenelux.be
Osw Auto Verkopen - Autoopkoperbenelux.be
Auto Opkoper Genk